رباعی شماره 102 خیام

رباعی شماره 102 خیام نیشابوری

رباعی شماره 102 خیام نیشابوری

ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نه‌ای غمان بیهوده مخور

چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
خوش باش غم بوده و نابوده مخور


دیدگاهتان را بنویسید