رباعی شماره 142 خیام

رباعی شماره 142 خیام نیشابوری

رباعی شماره 142 خیام نیشابوری

قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
به زآن که طفیل خوان ناکس بودن

با نان جوین خویش حقا که بِه است
کالوده و پالوده‌ی هر خس بودن


دیدگاهتان را بنویسید