رباعی شماره 17 خیام

رباعی شماره 17 خیام نیشابوری

رباعی شماره 17 خیام نیشابوری

این کهنه رباط را که عالم نام است
وآرامگه ابلق صبح و شام است

بزمی است که وامانده‌ی صد جمشید است
قصری ا‌ست که تکیه‌گاه صد بهرام است


دیدگاهتان را بنویسید