رباعی شماره 47 خیام

رباعی شماره 47 خیام نیشابوری

رباعی شماره 47 خیام نیشابوری

مِی نوش که عمر جاودانی این است
خود حاصلت از دور جوانی این است

هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی این است


دیدگاهتان را بنویسید