![غزل شماره 486 حافظ شیرازی](https://artment.ir/wp-content/uploads/2022/12/Ghazal-486-Hafez.jpg)
غزل شماره 486 حافظ شیرازی
بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی
میخواند دوش درس مقامات معنوی
یعنی بیا که آتش موسی نمود گل
تا از درخت نکتهی توحید بشنوی
مرغان باغ قافیه سنجند و بذلهگوی
تا خواجه مِی خورد به غزلهای پهلوی
جمشید جز حکایت جام از جهان نبرد
زنهار دل مبند بر اسباب دنیوی
این قصهی عجب شنو از بخت واژگون
ما را بکشت یار به انفاس عیسوی
خوش وقت بوریا و گدایی و خواب امن
کاین عیش نیست درخور اورنگ خسروی
چشمت به غمزه خانهی مردم خراب کرد
مخموریت مباد که خوش مست میروی
دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر
کای نور چشم من به جز از کشته ندروی
ساقی مگر وظیفهی حافظ زیاده داد
کاشفته گشت طُرّهی دستار مولوی